Idee Higgsa, które były w pewien sposób antycypowane w pracach Filipa Andersona i Yochiro Nambu, wytyczyły kierunek rozwoju fizyki cząstek elementarnych. Ich wagę podkreśla fakt, że w 1964 roku, gdy ukazała się praca Higgsa, opublikowano dwie inne prace, jedną autorstwa Francois Englerta i Roberta Brouta, drugą napisaną przez Geralda Guralnika, Carla Hagena i Toma Kibble’a, zawierające podobne koncepcje.
Mechanizm Higgsa, będący wynikiem połączenia idei symetrii cechowania i spontanicznego łamania symetrii, odgrywa kluczową rolę w fizyce cząstek elementarnych. Odkrycie bozonu Higgsa w 2012 roku było kulminacją długiego procesu badawczego, rozpoczętego przez samego Higgsa prawie 50 lat wcześniej.
Petter Higgs wniósł istotny i inspirujący wkład w rozwój nauki.
Materiał źródłowy: prof. dr hab. Piotr Kosiński, Katedra Informatyki WFiIS
Opracownie: Monika Piłacik